Problematyka dotycząca przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych uregulowana jest w Ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, która określa zasady i warunki zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, w tym między innymi zasady działalności przedsiębiorstw wodociągowo – kanalizacyjnych (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.).
przyłącze kanalizacyjne ( art. 2, pkt 5) – odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy usług z siecią kanalizacyjną, za pierwszą studzienką, licząc od strony budynku, a w przypadku jej braku do granicy nieruchomości gruntowej;
przyłącze wodociągowe ( art. 2, pkt 6) – odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług wraz z zaworem za wodomierzem głównym;
Przyłącze wodociągowe i/lub kanalizacyjne stanowi własność Odbiorcy usług, który poniósł koszty ich budowy.
Art. 15 ust. 2 Realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia wodomierzowego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci.
Art. 15 ust. 3 Koszty nabycia, zainstalowania i utrzymania wodomierza głównego ponosi przedsiębiorstwo wodociągowo – kanalizacyjne, a urządzenia pomiarowego – odbiorca usług.
Kwestie rozdziału granic eksploatacyjnych (kompetencyjnych) pomiędzy Odbiorcą Usług a Przedsiębiorstwem reguluje umowa o zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków.
Art. 5 ust. 2 Jeżeli umowa o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków nie stanowi inaczej, odbiorca usług odpowiada za zapewnienie niezawodnego działania posiadanych instalacji i przyłączy wodociągowych lub instalacji i przyłączy kanalizacyjnych z urządzeniem pomiarowym włącznie.