Historia – Kwietno

Historyczne nazwy miejscowości :

1355 – Blumrode
1770 – Blumerode
1946 – Kwietno

Nazwa topograficzna określająca miejsce występowania kwiatów.

Kalendarium :
1355 – Pierwsza wzmiankowana o wsi po raz w 1355 r.

1524 – Początku istnienia kościoła nie ustalono. Jest jedynie zapis, że od roku 1524 kościół staje się świątynią ewangelicką. Całkiem prawdopodobne jest, że świątynię wzniesiono w XV wieku.
1770 – przez wieś przeprowadzono tzw. drogę węglową. Drogą tą, na wozach konnych przez
ponad 100 lat transportowano węgiel z Zagłębia Wałbrzyskiego przez Strzegom do portu rzecznego w Malczycach, a stąd tanim wodnym środkiem transportu do miejsca przeznaczenia. Transport węgla wymusił budowę odcinka linii kolejowej relacji Strzegom – Malczyce na wschód od Kwietna w Proszkowie, co również było ważnym dla transportu osobowego. Cechą okazałości Kwietna była wielka posiadłość ziemska i małe chłopskie zakłady, jak również rzemieślnicy i rodziny robotnicze.
1813 – wojska francuskie podpalają ewangelicki dom Boży. Ogień trawi doszczętnie kościół, a ewangeliccy parafianie do czasu jego odbudowy, za przyzwoleniem katolików odprawiają nabożeństwa w kościele katolickim w Dębicy.
1817 – Kwietno przynależące do Księstwa Legnickiego przekazano powiatowi średzkiemu w Księstwie Wrocławskim.
1820 – kościół ewangelicki zostaje odbudowany i oddany do pełnienia swojej funkcji. Fundatorem odbudowy jest Carl von Scheibler.
1894 – Dobra szlacheckie należą do rodziny von Scheiblerów. Zagospodarowane wspólnoty dzierżawne von Kramsta, Frankenthal i dyrektora dóbr Hoppe, Ciechów z folwarkiem Podewsie miały powierzchnię areału 610,44 ha. Należały one do jednych z największych, którymi ówcześnie zarządzano i dysponowano. Oprócz pszenicy i buraków cukrowych uprawiano jęczmień browarny. Pola orano pługami ciągniętym przez maszyny parowe (silniki). Poza tym intensywnie hodowano tu czarno-białe bydło nizinne oraz szlachetne odmiany świń niemieckich. Majątek posiadał 1 folwark, 1 ogrodnika, leśniczówkę, 1 kowala, własną elektrownię, 1 cegielnię parową. Inna cegielnia była własnością pana Trosta. W obu cegielniach produkowano dachówki, rury drenarskie, klinkierówki i licówki. We wsi były również 2 hotele. Majątek dawał wielu mieszkańcom zatrudnienie i chleb w zawodach: woźnica, ogrodnik, pracownik rolny i leśny, odźwierny czy urzędnik majątkowy. Około 15 małych zakładów rolnych wielkości od 10 do 40 mórg ziemi było głównym źródłem dochodów miejscowej ludności. W kwietnie był urząd gminy i urząd stanu cywilnego dla okręgu, szkoła państwowa i kościół ewangelicki. Katolicy uczęszczali na nabożeństwa do kościoła w Dębicy w parafii Wrocisławice. Stacja kolejowa była w Proszkowie.
1890-1891 – Carl von Scheibler buduje wspaniały zamek Kwietno w rozległym parku z dużymi stawami rybnym i kąpielowym.
1945 – w nocy z 5 na 6 kwietnia 1945 roku nocowały tu oddziały II Armii Wojska Polskiego. Fakt ten upamiętniono niewielkim pomnikiem wystawionym w centrum.
1986 – w okresie Polski Ludowej w Kwietnie jest sklep: spożywczy, Klub Rolnika, Stacja Oceny Sadzeniaków, leśnictwo, Ochotnicza Straż Pożarna, PGR i przystanek PKS. W pałacu do niedawna mieściła się szkoła podstawowa. Mieszka tu 300 mieszkańców, jest 15 gospodarstw przy 50 zagrodach. Mieszkańcy dojeżdżają do pracy w zakładach Malczyc, Środy Śląskiej i Prochowic.

Charakter zabudowy i współczesność:
Wieś wielodrożyca położona ok. 7 km na południe od Malczyc i 7,5 km na zachód od Środy Śląskiej. We wsi 2 sklepy spożywcze, świetlica GOK, gospodarstwo rolne Andrzeja Piecha o pow. 80,52 ha, leśnictwo, jednostka OSP i przystanek autobusowy.

Zabytki:
Zespół dworski. W zachodniej części wsi znajduje się zespół dworski należący od XIX wieku do fabrykanckiej rodziny Scheiblerów. Pałac wzniesiono w latach 1891-92 w stylu neorenesansu niderlandzkiego. Budynek założony na planie prostokąta, trzykondygnacyjny, murowany z licówki, na granitowym cokole, nakryty dachem czterospadowym pod blachą ocynkowaną. Od wschodu podjazd w formie podcienia, nad nim balkon. Przed podjazdem schody otoczone z obu stron rzeźbami sfinksów. Od północy wieża z dachem w formie ostrosłupa. Fasada pocięta pasami płaskorzeźb. Przepięknie wykonana budowla przypomina swym wyglądem zamek z Disneylandu.

Na zachód od pałacu sztucznie usypane wzgórze z grotą, a na szczycie z glorietą (altaną z pięknym widokiem). Dalej rozpościera się park krajobrazowy, powstały na podmokłych niegdyś łąkach. Wśród drzew buki pospolite, dęby szypułkowe, żywotniki olbrzymie i klony. W centrum parku znajduje się staw o powierzchni 5 ha z trzema wyspami. W zachodniej części parku znajduje się ruina mauzoleum Scheiblerów, zachowało się przyziemie ze schodami.

Na południowy-wschód od pałacu znajduje się oficyna z wieżą z końca XIX wieku, zbudowana również w stylu neorenesansu niderlandzkiego. Wejście z kamiennym portalem, okna w ozdobnych obramowaniach.

We wschodniej części wsi stoi kościół filialny p.w. Chrystusa Króla zbudowany w 1891 roku w stylu neogotyckim. Jednonawowy z wieżą od północy, murowany z licówki. We wnętrzu neogotyckie wyposażenie z końca XIX i początku XX wieku. Na wieży dzwon spiżowy z 1822 roku. We wschodniej ścianie kościoła wmurowana płyta upamiętniająca mieszkańców Kwietna, Dębicy, Szymanowa i Wrocisławic poległych w I wojnie światowej.

Obok kościoła neogotycka murowana kapliczka Matki Boskiej Częstochowskiej.

Na Wzgórzu Podzamcze zlokalizowanym na północny-zachód od wsi znajdują się romantyczne ruiny zamczyska powstałego w XIX wieku. Wzniesione z kamienia polnego na planie nieregularnym. W narożniku znajduje się wieża widokowa, na której taras prowadza kamienne schody.

Bibliografia: Źródło Informator Monografia Gminy Malczyce, wykonano na zlecenie Urzędu Gminy Malczyce 2002 rok. Wydanie I – Redakcja Zbigniew Pilch