Historia – Mazurowice

Historyczne nazwy miejscowości:

1936 – Maserwitz
1946 – Mazurowice

Nazwa wywodzi się od imienia „Masor”.

Kalendarium:
Brak jest jakichkolwiek źródeł dotyczących założenia wsi oraz jej historii.

1936 – zapis o mieszkańcach, którzy zatrudniani byli przeważnie w Malczycach i w miejscowym majątku. Ostatnim właścicielem majątku sprzed II wojny światowej była spółka z Berlina. Zarządzała ona gospodarstwem o powierzchni 406,95 ha. Gospodarstwo posiadało gorzelnię i olejarnię. W skład majątku wchodziły również lasy o powierzchni 100,88 ha, którymi zarządzał inspektor leśny i asystent leśniczego. Godnym uwagi jest fakt, że w gospodarstwie wyhodowano nową szlachetną rasę świń. W północnej części wsi przebiega linia kolejowa Wrocław – Legnica. Tu również znajdowała się jedna z większych rozdzielni komunikacyjnych i bocznic. Stąd rozchodziły się drogi kolejowe w kierunku Wołowa przez Kawice i Lubiąż, oraz z Malczyc do Jawora przez Ruję. Na linii tej wybudowano piękny wiadukt. W okresie tym powstała również szkoła.
1940 – odnotowano znaczny przyrost ludności w miejscowości. Spowodowane to było zapewne możliwością zdobycia pracy w odrzańskim porcie w Malczycach lub na kolei. Katolicy chodzili do kościoła w Malczycach, a ewangelicy do Ruska. We wsi znajdowała się również gorzelnia.
1986 – w okresie Polski Ludowej wieś z 70 zagrodami zamieszkuje ok. 250 mieszkańców. Jest tu szkoła podstawowa, Klub Rolnika, PGR, sklep spożywczy, remiza strażacka i przystanek PKS.

Charakter zabudowy i lokalizacja:
Wieś wielodrożyca, położona 2 km na południe od Malczyc. We wsi znajduje się szkoła, świetlica GOK, 3 sklepy spożywczo-przemysłowe i przystanek autobusowy.

Zabytki :
1. W zachodniej części wsi zespół dworski z końca XIX wieku. Pałac został zniszczony i rozebrany po 1945 roku, obecnie głównym obiektem jest oficyna dworska, parterowa, z dachem naczółkowym. Pozostałe budynki dworskie, tj. spichlerze, stajnie, obory, pomieszczenia na sprzęt i maszyny rolnicze bez specjalnych cech stylowych.

2. Na zachód od oficyny pozostałości parku krajobrazowego, podzielonego obecnie na działki. Z drzewostanu zachowały się sosny wejmutki, świerk kłujący (srebrzysty), kasztanowce i klony.

3. Dom mieszkalny przy ul. Spółdzielczej z początku XX wieku. Dwukondygnacyjny, murowany, tynkowany z dachem dwuspadowym. W elewacji południowej znajdują się płaskorzeźby przedstawiające łucznika, żniwiarza i człowieka niosącego drzewo, nad nimi płaskorzeźby z motywami roślinnymi. W pobliżu domu, przy skrzyżowaniu, na słupie energetycznym gniazdo bocianie.

4. Kościół filialny przy ul. Górnej, powstał w latach 1980-1985 przez rozbudowę kaplicy z 1933 roku. Jej pozostałości widoczne były w dolnej części wieży. Obecnie są niewidoczne, gdyż kościół otynkowano.

5. W centrum wsi obok sklepu pamiątkowy głaz z zatartym napisem. Kamień upamiętnia ofiary dwóch wojen światowych. W okolicach wsi natrafiono na luźne znalezisko z epoki kamienia.

Bibliografia: Źródło Informator Monografia Gminy Malczyce, wykonano na zlecenie Urzędu Gminy Malczyce 2002 rok. Wydanie I – Redakcja Zbigniew Pilch